Het boek Specification by Example beschrijft de methode op basis van de praktijkervaring bij een aantal verschillende projecten. De aanpak laat zich op de volgende manier goed combineren met Scrum:
Tijdens de sprint worden aan de specificaties geautomatiseerde tests toegevoegd. Deze worden gekoppeld aan het geautomatiseerde build proces. Hierdoor ontstaan zich zelf controlerende specificaties. Uiteindelijk landen deze tests in een test harness dat dient als regressie test. Dit zijn niet de unit tests die de ontwikkelaars ook maken om technische componenten op hun werking te controleren. Het test harness test alle functionele specs die met de business zijn overeengekomen.
Niet alle specificaties kunnen automatisch worden getest. Begrippen als gebruiksvriendelijkheid moeten met de hand worden getest. De test beschrijft hoe dat dient te gebeuren. Bijvoorbeeld door een testpanel met verschillende typen gebruikers.
Het resultaat van deze aanpak is niet alleen een betere samenwerking tussen de business, de analisten, de ontwikkelaars en de testers. De levende en de zich zelf controlerende functionele documentatie is van onschatbare waarde voor het onderhoud van de applicatie.
In dit artikel op Wikipedia worden een aantal tools genoemd die Specification by Example ondersteunen. Let er op dat de organisatie van de samenwerking belangrijker is dan het gebruik van een tool.
Sinds 2000 wordt een nieuwe trend gemeengoed. Ontwikkel eerst een testbare module, definieer en doorloop alle tests, en voeg de code dan pas toe aan het project.
Het in samenwerking met de business formuleren van acceptatietests is de manier om functionele specificaties in een agile omgeving vast te stellen en te bewaken.